Kalendarium subiektywne" lat 80., zamieszczone w programie spektaklu "Utopia będzie zaraz" Michała Zadary, przedstawia charakterystyczną (de)konstrukcję. Oto próbka: "1985 (...) Przedłużenie ważności Układu Warszawskiego na 20 lat; - W Gdań­sku rozpoczyna się proces Michnika, Lisa i Frasyniuka; - Barbara Wysocka zaczyna uczyć się gry na skrzypcach; - Zamieszki kibiców na stadionie Heysel w Brukseli, śmierć 39 osób; - Pierw­szy koncert Depeche Mode w Polsce (...)" Wydarzenia decydujące o losie całych społeczeństw mieszają się tutaj z wydarzeniami, które były istotne dla pewnych grup, zbiorowości lub dla pojedynczego człowieka. Wielka po­lityka sąsiaduje z małymi prywatnymi dramatami; fakty budujące historię narodów mieszają się z wydarzeniami fundującymi świadomość subkultur, pokoleń. W ramach porządku chro­nologicznego (podział na lata) nie jest budowana żadna hierarchia. Wedle podobnej zasady skonstru­owany jest spektakl. W przestrzeni