To przedstawienie nie ma w Krakowie najlepszej opinii - ale od lat premiuje się tu raczej poprawne realizacje, a zapoznaje wszystko co wybitne. Wystarczy przypomnieć "Don Juana", "Matkę" czy "Nieboską" by udowodnić prawdziwość spostrzeżenia, zgodnego z ogólną prawidłowością a przeciwstawiającego się jedynie miejscowej legendzie. "Tylko tyle" - powiedział o "Trzech siostrach" wybitny uczestniczący w nich aktor - "tyle i tak " - dodał pełen dezaprobaty, myślał bowiem, że Jarocki więcej ze sztuki wydobędzie. Był, oczywiście, niesprawiedliwy: reżyser wydobył wszystko co wydobyć można przeczytawszy dziś Czechowa poprzez utwory i lata dzielące nas od daty powstania "Trzech sióstr". Przeczytał go rzetelnie, a nawet z pietyzmem, przez co wielu ludziom spektakl wydał się bez mała tradycyjny. Przywalony nużącą graciarnią, swoistym testimonium pauperitatis Prozorowych, gdy oponentom marzyła się zapewne świetność dawnych dworów, nie wiem jak zobaczony