Wesoła skądinąd redakcja "Szpilek" zna, jak się okazuje, granice poczucia humoru. Piórem F. Z. K. tak oto odsądza od czci i wiary Wojciecha Młynarskiego za "Cudzo­ziemszczyznę" wystawianą w Teatrze Roz­maitości: "Reżyseria p. Kilkowskiej idzie tu o gorsze ze scenografią (Kosa Gustkiewicz). Jest to prawdopodobnie ta Kosa, która trafiła na kamień. Gdyby rzecz nie przypominała raczej substancji miękkiej i podatnej"... Na początek subtelne żarciki, a dalej: ,,W piosenkach i dygresjach poszalał sobie zdrowo p. Młynarski. (...) Najwięcej do­stało się przy okazji "teatrom-ambulatoriom" i kabaretowi, co, wziąwszy pod uwa­gę rodowód p. Młynarskiego, musi budzić zdumienie. (...) Przedstawienie "Cudzo­ziemszczyzny" adresowane jest do szkół. I to właśnie skłania do sprzeciwu. Wątpli­wa to lekcja teatru, jeszcze wątpliwsza wydaje się wymowa spektaklu. Inaczej to wyglądało w czasach Fredry, inaczej wy­gląda dziś problem cudzoziemszczyzny, zredukowany