Inscenizator i reżyser "Nocy Listo­padowej" poczynił w niej znaczne zmiany i skróty. Usunął szereg po­staci mitologicznych (Nike Trojań­ską, Aresa, Hekate i Eumenidy) oraz historycznych (m. in. Czartorys­kiego), uzwięźlił i rozjaśnił scenę w teatrze, skreślił scenę ósmą (zachowu­jąc z niej jedynie monolog Kory) i całą scenę dziewiątą. Mimo to "Noc Listo­padowa" nie stała się ani mniej długa, ani mniej mętna. Jakże trudno urobić sobie mniej lub więcej jednoznaczny stosunek do tej sztuki, pisanej w latach 1900-1903 je­dnocześnie z "Wyzwoleniem" i "Akropolis", wynikłej z wielu źródeł inspi­racyjnych i wielu przemyśleń. Oczywi­ście, nie należy przykładać do niej miernika ścisłości historycznej - ani w sensie przedmiotowym, ani w sensie ideowym. Powstanie 1830 roku posłu­żyło Wyspiańskiemu jako pretekst do stworzenia jeszcze jednej "wieszczej wizji narodowej", do czego czuł się po­wołany szczególnie po "Weselu", kiedy to społ