Kajus Cezar Kaligula przez wielu historyków uważany był za potwora. Rządził krótko, ale w tym czasie zapisał się w historii nieprawdopodobną rozrzutnością i pychą. Cała historia Rzymu to łańcuch okrucieństw, skrytobójczych zbrodni, kazirodztwa, gwałtów. W latach przełomu między republiką a cesarstwem na Polu Marsowym tracono setki ludzi, pretorianie wyrzynali we własnych domach całe rodziny, jakikolwiek bunt przeciwko władzy był tłumiony w sposób bezwzględny i okrutny. Tysiące, dziesiątki tysięcy ludzi krzyżowano, torturowano, zabijano. Kajus Cezar Kaligula nie był wyjątkiem. Był typowym dziecięciem społeczeństwa, które pozbawiło go w najokrutniejszy sposób rodziców, które nauczyło go tyranii, wyniosło potem na tron, a wreszcie zgładziło. Kajus Cezar Kaligula był tylko człowiekiem. Na tyle mądrym, ażeby brzydzić się składającymi mu hołd obłudnikami, na tyle tchórzliwym, aby ulegać im, bał się ich, na tyle wreszcie przewrot