13 września 1899 - "Benefis jest dla aktora prowincjonalnego jedną z owych operacji finansowych, które umiejętnie z pewną dozą bezczelności pokierowane, opłacają się sowicie. Ani sztuka sama chociażby najlepsza, ani talent artysty nie ściągną publiczności, jeżeli aktor nie ucieknie się do środków nadzwyczajnych, z których pierwszym a może i najważniejszym [jest] dobry afisz. W danym wypadku nie pozostawiał afisz nic a nic do życzenia: olbrzymi rozmiarami, obfity w tytuły sensacyjne, bogaty w rozmaitość utworów przedstawić się mających, ozdobiony wreszcie wierszowaną odezwą do publiczności, cóż mógł więcej zawierać? Drugim środkiem jest tak zwane w języku zakulisowym żyłowanie, a zasadza się na skrzętnym zwijaniu się benefisanta ze sprzedażą biletów po domach, lokalach publicznych, na ulicy, słowem gdzie się uda. Do tej czynności musi się aktor uzbroić w olbrzymi zapas zimnej krwi i jeżeli ma cokolwiek ambicji i miłości własnej,