Najnowszy spek­takl Krystiana {#os#1116}Lu­py{/#}, w porównaniu z poprzednimi dzie­łami reżysera, ma charakter kameral­ny. Występująca w nim trójka posta- ci, siostry Ritter, Dene i brat Ludwik (w zamiarze Thomasa Bernharda, autora tekstu, miał być nim filozof Ludwik Wittgenstein) próbuje nie­wielką, sceniczną etiudę rozbudo­wać do rozmiarów studium na te­mat emocjonalnego uzależnienia w rodzinie. Mimo wielu walorów, niejasny jest w "Rodzeństwie" wą­tek głównego bohatera, wokół które­go Lupa koncentruje całą akcję sztu­ki: czy Ludwik to geniusz, nieudacz­nik, niewinne dziecko, czy zwykły blagier, zanudzający swymi wywo­dami zarówno siostry jak i widzów. Główny bohater wraca ze szpitala psychiatrycznego do domu, którym od lat po mieszczańsku zarządzają dwie siostry aktorki. Ludwik nie przyjeżdża do domu na własną proś­bę (w szpitalu czuje się całkiem do­brze), ale na wniosek Dene (Agniesz­ka {#os#1072}Mandat{/#}), pełniącej w