Już samo przybycie na spektakl przysparza wielu emocji. Wędrujemy oto plątaniną długich korytarzy Teatru Wielkiego, normalnie niedostępnych publiczności, bo­wiem stanowiących kulisy tej wielkiej "fabryki" sztuki. Prowadzą nas po nich drogowskazy z magicznym hasłem "Bra­my Raju", które dla każdego wypełnione być może nieco od­miennym sensem. Kres naszej wędrówki wyznacza duża scena Teatru Wielkiego, na której uczestniczyć będziemy, wraz z aktorami-śpiewakami, w specyficznym pielgrzymowaniu - w kru­cjacie. Ten uświęcony przez Kościół sposób wojowania z niewiernymi i zdobywania Ziemi Świętej sięga w swej historii aż XI wie­ku. Pierwsza krucjata, ogłoszona przez papieża Urbana II po zakończeniu synodu w Clermont, została podjęta w latach 1096- 1099. Silnie przetrzebione szeregi uczestników wojennej pielgrzymki dotarły do Jerozolimy i po parotygodniowych bojach zdobyły miasto. Na opanowanych terenach utworzono Królestwo Jerozolimskie, całkowic