Wielkie przeżycie w war­szawskim Teatrze Wiel­kim! Widowisko, jakie nieczęsto mamy sposob­ność oglądać w naszych teatrach! "Bramy raju" Je­rzego Andrzejewskiego na scenie ope­rowej? Jakże wtłoczyć w konwencję operową tę płynącą jak fala, jak nie­powstrzymany pochód, opowieść o otwieraniu sumienia przewodników zagubionych w nieświadomym błędzie dusz? Jak tę metaforyczną przypo­wieść o kłamstwie zrodzonym z mi­łości przyoblec w formę scenicznej opo­wieści muzycznej? Joanna Bruzdowicz podejmuje trud­ne, najtrudniejsze tematy, dotyka spraw bolesnych, odsłania muzyką w scenicznym działaniu najciemniejsze tajemnice ludzkiego sumienia. Gdy w 1968 wyjechała na stypendium do Francji, zaczynała studia od naj­trudniejszych zadań. Uczyła się współ­czesnej sztuki komponowania od Na­dii Boulanger i Oliviera Messiaena, współpracowała z awangardową Groupe de Recherches Musicale, studio­wała u Pierre Schaeffera i już wkrót­ce jej dzieła z