"Saved" Edwarda Bonda, sztuka wystawiona ostatnio przez Teatr Polski w Poznaniu, zaś po raz pierwszy zagrana w Royal Court Theatre w 1965, jest teraz powszechnie uważa­na za jedną z najlepszych i najpoważniejszych, jakie wy­szły spod pióra pisarzy angiel­skich w latach sześćdziesiątych. Jej perypetie z cenzurą angiel­ską, i morze komentarzy, ja­kie wywoływała w czasie swej tryumfalnej wędrówki po sce­nach europejskich wzbudziły ogromne zainteresowanie dra­maturgią Bonda, w samej prze­cież Anglii ocenianej albo en­tuzjastycznie, albo z dużym sceptycyzmem. "Saved" w sfe­rze fabularnej istotnie szokuje okrucieństwem (chociażby zna­na scena kamieniowania nie­mowlęcia), moralnym i oby­czajowym pesymizmem. "W "Saved" Bond mówił, jak się zdaje, że zezwierzęcenie może osiągnąć taki punkt, kie­dy ludzie będą dokonywać czy­nów najbardziej okrutnych i popadać z powrotem w apa­tyczną obojętność." "Czy dehu­manizacja życia, jaką niesie ze