Odnalezienie niemal w dwa­dzieścia lat po śmieci Antonie­go Czechowa jego młodzieńcze­go utworu dramatycznego, nie znanego biografom i rodzinie, było dla historyków literatury i badaczy twórczości znakomite­go pisarza wydarzeniem wielkiej wagi. Spoczywający wśród sta­rych papierów w urzędowym archiwum rękopis sztuki nie po­siadał ani tytułu, ani nazwiska autora - zidentyfikowanie więc twórcy było również pasjonują­cą przygodą dla badacza, który prowadził to literackie docho­dzenie. Ostatecznie ustalono, że autorem jest Czechow i że sztukę tę napisał około roku 1880 - i tak krąg figur drama­tycznych "Mewy". "Wujaszka Wani", "Trzech sióstr". "Wiśniowego sadu" poszerzył się o "Pła­tonowa". W listopadowym numerze "Dialogu" sprzed dwóch lat mie­liśmy sposobność zaznajomienia się z tym utworem w przekła­dzie Adama Tarna. Czy "Płato­now" jest wydarzeniem, przygodą, lub bodaj interesującym eks­perymentem poznawczym także dla public