Na kolejne wieczory Becketta złożyły się jego miniatury dramatyczne w tłumaczeniu i reżyserii Antoniego {#os#5805}Libery{/#}. Pierwszy wieczór przyniósł "Komedię" i "Ostatnią taśmę Krappa" (premiera 17 marca 1985), drugi trzy jednoaktówki w wykonaniu Ireny Jun - "Nie Ja", "Kroki" i "Kołysan­kę" (premiera 7 grudnia 1985). Na wieczór trzeci wybrano "Końcówkę" i nie grywaną je­szcze w Polsce miniaturę "Ka­tastrofa". Trzeci wieczór z Beckettem w Studio, jak i poprzednie, jest propozycją interesującą, choć bardziej dyskusyjną. Oto bo­wiem reżyser przedstawił "Koń­cówkę" w tonacji nieledwie ko­mediowej. Interpretacja, dająca się wywieść z tekstu, ale ryzy­kowna, gdy zacierają się cien­kie granice między tragikome­dią a skeczem. Chociaż więc publiczność bawi się na spek­taklu (jest to humor specyficznie wisielczy), coś jednak traci. Dramat końca świata (czy też kresu cywilizacji przemysłowej, kultury mieszczańskiej) staje się tyl