Teatr Telewizji, F. G. Lorca: "Miłość don Perlimplina do Belisy". Przekład - T. Jakubowicz i A. Leonhard. Reż. - A. Bardini. Scenogr. - Z. Pietrusińska.

Garcia Lorca jest pisarzem bardzo trudnym. Jest poetą i to poetą hiszpańskim. Pamiętać muszą o tym wszyscy twórcy przedstawień jego sztuk. Będą one niezrozumiałe dla widzów, jeśli zabraknie w nich klimatu i atmosfery kraju grandów i hidalgów, dumnego ludu i pięknych kobiet, żaru południowego słońca, gwałtownych namiętności i pięknej muzyki. Ten kraj, w którym krzyżowały się wpływy rzymskie i mauretańskie, prądy artystyczne płynące z Europy i Afryki, wydał literaturę tak specyficzną, że kto nie znajdzie do niej klucza, kto jej nie rozumie, ten nawet nie powinien zabierać się do jej realizacji. Mało bardzo mieliśmy w naszych teatrach dobrych przedstawień sztuk Lorki. Obecna telewizyjna realizacja "Miłości don Perlimplina do Belisy" jednak do nich należy. Jest w tej balladzie delikatne tchnienie poezji, które Aleksander Bardini przekazał widzom. Oprawił ją w stylową muzykę Tadeusza Bairda i efektowną scenografię Zofii Pietrusińskie