TEATR POLSKI w Warszawie obchodzi czterdziestą rocznicę wznowienia działalności po wojnie. Czterdzieści sezonów! W świadomości wielu, nie tak już młodych, ludzi instytucja ta wyglądała zawsze tak samo reprezentacyjnie i działała też - "od zawsze". We wspomnieniach Starszych warszawiaków odradzanie się Teatru Polskiego wiąże się z pamięcią zrujnowanej stolicy i jej odbudowy. Teatr odbudowywano, jak gdyby na przekór realnej sytuacji, wynikającej z ogólnych zniszczeń. Zdawałoby się wbrew możliwościom. Następne pokolenia już nie są w stanie zrozumieć tego wzruszenia: wraca teatr, więc wraca normalne życie. Pierwsze przedstawienie odbyło się w rok po wyzwoleniu Warszawy. Stolicę zaludnił ogrom przybyszów z różnych stron Polski. Bardzo wielu z nich znało aktorów tylko z radia lub omówień prasowych. A przecież występowali tutaj m.in. Ludwik Solski, Wojciech Brydziński, Juliusz Osterwa, Jerzy Leszczyński, Aleksander Zelwerowicz, Jan Świdersk