CORAZ WIĘCEJ przedstawień marginesowych w stosunku do głównego nurtu teatralnego w War­szawie budzi większe zainteresowa­nie niż niejedna premiera na stałych scenach. Po szkolnym "Tram­waju zwanym pożądaniem" ogląda­liśmy "Operę za trzy grosze" Brechta. Narodziny tego przedsta­wienia wydają się dość skompliko­wane: pod szyldem Klubu "Krzywe Koło", dla telewizji, w wykonaniu aktorów różnych teatrów, w Tea­trze Współczesnym, przed widownią złożoną z zaproszonych gości. Czy będzie powtarzane? Nie wiem. Szko­da jednak, aby to był tylko je­dnorazowy i to zamknięty występ. Był to w dodatku debiut reżyser­ski KONRADA {#os#6236}SWINARSKIEGO{/#}, który przez dłuższy czas termino­wał u samego Brechta w Berlinie. Jak dużo z tego terminowania sko­rzystał, znać z przedstawienia, któ­re miało bardzo brechtowski cha­rakter bardzo czysto, bez żadnych dobudówek i dodatków przekazy­wało doskonały tekst Brechta prze­rywany songami będąc