Antygona, bohaterska córka Edypa, stała się w literaturze symbolem buntu wobec deprawacji świata. Łamiąc bezwzględny zakaz stryja Kreona i grzebiąc zwłoki wyklętego brata pozostawiła wielu następnym pokoleniom pytanie: co jest uczciwszym człowieczym wyborem - życie w kłamstwie czy śmierć dla prawdy? Sofokles nie miał wątpliwości i w jego starożytnej tragedii wszystkie racje oddane są ofiarnej śmierci. Anouilh, patrząc na czyn Antygony przez doświadczenia następnych tysiącleci, nie miał już tej pewności. Wybór racji pozostawił widzom, dając im jednak możliwość poznania tragicznego mechanizmu wydarzeń. U Anouilha Kreon nie jest tyranem, jest władcą świadomym ograniczeń swej funkcji i odpowiedzialności. Bracia jednakowo zdradziecko toczą walkę o ojcowską schedę, a bunt Antygony - wobec braku pewności, czyje zwłoki pochowała - jest efektowną demonstracją. Przedstawienie Andrzeja Łapickiego, prezentowane po raz pierwszy na antenie w maju