Plusy: 1. Interesująca przestrzeń: wielki blaszany wagon jako barak mieszkalny, podłoga zastawiona klatkami z żywymi gołębiami, ogromne czarne folie, zwisające i zasłaniające drugą stronę. To świat w czasie remontu, gdzie wszystko jest odwrócone, głuche, brudne; świat zniszczony, podeptany, pozbawiony harmonii. Może jakiś koniec świata. 2. Piękne są wszystkie dodane sceny, wizyjno-symboliczne nieme zatrzymania: spotkanie Antygony ze zmarłym bratem Polinejkesem czy zabawa z huśtawką; pełne ciepła, nasycone, intymne, wprowadzające kontrastującą tonację o lirycznym odcieniu. 3. Muzyka puentuje, kontrapunktuje, a także (przede wszystkim) nadaje biegowi zdarzeń potrzebny rytm i pulsację. Gruchanie zamkniętych w klatkach gołębi, wojskowy marsz czy inne dźwięki o "wojennym" zabarwieniu - dodają też inną przestrzeń, przenosząc akcję ze starożytnego we współczesny konkret, może bałkański, może bliskowschodni. 4. Wśród ak
Tytuł oryginalny
Antygona
Źródło:
Materiał nadesłany
Didaskalia