Czas pędzi ostatnio tak szybko, że prawie nie ruszam się z dworca. Czy do Warszawy wróciłem jedy­nie po to, by z ekspresu InterCity "Ko­ściuszko" przesiąść się na pociąg do Wro­cławia? Daj, dam, dasz, da... Daj, dam, dasz, da... Daj, dam, dasz, da... - galopo­wały koła swoją arię. W Dzień Babci je­chaliśmy na prapremierę serbskiego dra­matu. Tamtego dnia, 21 stycznia roku 2000, Teatr Współczesny we Wrocławiu po raz pierwszy w Polsce przedstawił "Sytuacje rodzinne", sztukę Biljany Srbljanowić w przekładzie Doroty Jovanki Ćirlić. Z War­szawy- centralnej pociąg odchodził wcze­śnie i odnosiłem wrażenie, że moja żona ciągle jeszcze pracuje nad tłumaczeniem. W podróż zabrałem sztuki teatralne wro­cławskiej pisarki Lidii Amejko. Napisała ich - o ile mi wiadomo - sześć. Cztery wydrukował "Dialog", piątą, "Przemianę 1999", wiozłem w maszynopisie, bo ją redakcja pisma odrzuciła. Amejko, Amej­ko... - powtarzałem bezgłośnie i tajemni