Zdaje się, że przyjęcie tej sztuki wszędzie, gdzie była dotychczas wystawiona, jest mniej więcej jed­nakowe: budzi entuzjazm i oburzenie, uwielbienie dla autora i gwałtowne pro­testy. W Ameryce po nowojorskiej pra­premierze w r. 1962 (na Broadwayu!) przeważyła opinia, że "Kto się boi Virginii Woolf?" Edwarda Albee jest wydarzeniem zasadniczym dla nowego teatru amery­kańskiego. Mimo że część publiczności czuje się sztuką znieważona, "Virginia Woolf" jest wszędzie wielkim sukcesem. W No­wym Jorku i Londynie, w Sztokholmie, Berlinie, Rzymie, Paryżu i Belgradzie. Uderza też zjawisko, że przedstawienia są przeważnie znakomite. Całkiem podobnie stało się w naszym Sopocie, gdzie Teatr "Wybrzeże" wystąpił z polską prapre­mierą sztuki Albee'go. W okresie nowojorskiej prapremiery - powiedział mi Jerzy Goliński, reżyser pierwszego polskiego przedstawienia "Virginii Woolf" - byłem właśnie w Stanach Zjednoczonych; sztukę Albee'go, od razu wydaną, prz