JEDNE teatry borykają się z problemem frekwencji, inne nie. Stałą publiczność i stale ciekawe spektakle, ma zaledwie parę warszawskich scen. Niektó­re ratują się różnymi chwytami: a to niby pośpiewają, a to dole­ją wstawkę porno, albo odwrot­nie - gromadnie wysmażą szkol­ną lekturę. Jest jednak jeszcze inny prastary sposób. Aktor! Ca­ły zespół niechby tylko grał po­prawnie, a jedno słynne nazwis­ko zapełni salę i przejścia. Tego rodzaju myśli nachodzą (lub mogą nachodzić) ludzi sie­dzących w - zawsze zresztą dusznej - widowni Teatru Współczesnego. Ani upał, ani wysoka cena biletu nie przesz­kodziła publiczności tłoczyć się na sztuce Thomasa Bernharda "Komediant", z Tadeuszem Łom­nickim w roli tytułowej. Bernhard opowiada o wędrow­nym aktorze, obarczonym przez los niewydarzoną rodziną, z którą jednak nieszczęsny komediant musi razem występować na sce­nie. Tadeusz Łomnicki natural­nie dopowiada tę historię - przy pomo