ADAPTOWANIE na scenę utworów literackich, nie przeznaczonych początkowo dla teatru to praktyka dosyć stara. Początkowo takie adaptacje spełniały tę rolę, jaką obecnie spełniają filmy, oparte na znanych powieściach czy nowelach. Dopiero później narodziła się adaptacja, pomyślana jako próba interpretacji adaptowanego utworu, jako próba odnalezienia w nim nowych treści i znaczeń. Ten podział przetrwał do dnia dzisiejszego. W ogromnym uproszczeniu możemy podzielić współczesne adaptacje teatralne (filmowe także) na adaptacje ilustracyjne i adaptacje stanowiące próbę nowego, indywidualnego odczytania utworu. Nie trzeba chyba dodawać, że adaptacje pierwszego typu, gdzie chodzi przede wszystkim o przekazanie treści, akcji danego utworu, bywają dużo częstsze. Wydawać się może, że wyjątkową trudność dla adaptatora stanową wielkie dzieła epickie, zatłoczone postaciami, wypełnione wątkami ubocznymi, rzucone na szerokie tło historyczne. Tymc