Istnieje bardzo prosta, a niewiadoma na ogół publiczności przyczyna, dla której z końcem roku kalendarzowego maleje gwałtownie ilość premier w polskich teatrach: budżet! Wyczerpanie preliminarza we wszystkich jego pozycjach, wąż w kieszeniach dyrekcyjnych, surowy reżim oszczędności. Dlatego grudzień bywa z reguły martwy teatralnie, z przyczyn pozaartystycznych. Za to w styczniu sypią się premiery. Styczeń nowego roku 1968 w teatrach wrocławskich okazał się jednak wyjątkowo bujny. Na przestrzeni paru tygodni owocowały prace pełne rzetelnej inicjatywy artystycznej i wysokich ambicji, przedsięwzięcia śmiałe i liczące się najpoważniej w twórczym dorobku polskich teatrów. Zadecydowały o tym szczęśliwym owocowaniu przede wszystkim dwa przedstawienia: "Życie snem" w Teatrze Polskim i "Róża" w Teatrze. Współczesnym. "ŻYCIE SNEM" Arcydzieło dramatu hiszpańskiego, poezji i wyobraźni baroku, najopaczniej i najprymitywniej odsyłane kiedyś do l