Teatr im. C. K, Norwida w Jeleniej Górze zjechał do Warszawy z trzema przedstawieniami. Dwa z nich "Nadobnisie i koczkodany" oraz "Życie człowieka" są dziełem (reżyseria i scenografia) młodego, debiutującego przed niespełna dwoma laty reżysera Krystiana Lupy.

"Życie człowieka" zapomniany przez teatry dramat z 1906 roku Leonida Andrejewa (jeleniogórska jest pierwszą po wojnie realizacją tej sztuki) niesie w sobie refleksyjną zadumę nad sensem ludzkiej egzystencji, którą w ujęciu pisarza rządzą ślepe siły przypadku. Człowiek jest tu całkowicie podporządkowany losowi - on decyduje o narodzinach, życiu, cierpieniu, szczęściu i śmierci bohatera. Choć zmaganie się i opór są wobec przypadkowości i przemijalności życia, zda się mówić autor, z góry skazane na przegraną, one to decydują o humanistycznej wartości człowieka. Utwór zbudowany z pięciu schematycznych obrazów - kolejnych etapów życia bohatera - jest rodzajem przepełnionego przygnębieniem moralitetu-misterium, dziś rażącego miejscami uproszczeniem i sentymentalizmem. Krystianowi Lupie udało się połączyć surową ascetyczną formę przedstawienia, w którym symbolicznych znaczeń nabiera światło, kolorystyka, kostium, gest, z emocjonalno�