Józef Jasielski (reżyser) i Elżbieta Iwana Dietrich (scenograf) podjęli się wdzięcznego, lecz wcale niełatwego zadania - adaptacji żartów scenicznych Antoniego Czechowa na scenie Teatru Dramatycznego w Legnicy. Wdzięcznego, bowiem A. Czechow (29 I 1860-15 II 1904) wszedł na stałe do literatury jako dramatopisarz i znawca psychiki ludzkiej. Niełatwego zaś, bo chcąc ukazać zgodnie e intencja autora "dwie prawdy" - zewnętrzną, która ujawnia się w fabule i realiach scenicznych, i wewnętrzną, czyli ukrytą w podtekście - trzeba umiejętnie dobrać wysokiej klasy aktorów i dokonać nie lada wysiłku. Z podjętych, zadań reżyser i scenograf wywiązali się zupełnie dobrze. Trafny wydaje się być zabieg z ich strony polegający na celowym zachwianiu chronologii jednoaktówek, niezgodnej z czasem, w którym powstały: "Jubileusz" (1890) "Niedźwiedź" (1888) i -Oświadczyny" (1889). Połączenie tych trzech miniatur scenicznych w jedną, pełnospektaklowa sztukę sp