JEST to tak zwane mocne ude­rzenie: renomowany autor, gwa­rancja głośnego śmiechu, sztuka specjalnie napisana dla tego teatru... A jeszcze nowy etap - warszawski Teatr Kwadrat "rozpoczyna pracę po raz trzeci, ale kontynuując swą dwu­nastoletnią już tradycję", jak czyta­my w programie. Jest tak i nie jest, administracyjne względy przecież nie znaczą życia artystycznego, Kwadrat trwa w miejscu małej sceny Teatru Współczesnego, kontynuując więc coś więcej. Pod własnym szyldem istot­nie pracuje 12 lat, pomyślany pirzez Edwarda Dziewońskiego dziś pod wodzą Edmunda Karwańskiego do niedawna władającego także sceną Teatru Na Woli. Nowa samodzielność niedawnej fi­lii Woli znaczona jest prapremierą (co się chwali) "Fifty-fifty". Tytuł przewrotny jest zarazem recenzją ca­łego wieczoru, który podobać się może szalenie albo właśnie pół na pół. Jedno jest pewne, że powodzenie bę­dzie miał murowane. Tym lubi się śmiać. I trzymać rę­kę