PROGRAM powiada: Teatr Narodowy, W. Szekspir "Troilus i Kresyda", przełożył L. Ulrich, reżyseria Marek Grzesiński (warsztat PWST), scenografia Marek Dobrowolski, muzyka J. K. Pawluśkiewicz. Malowana kurtyna przedstawia parę kochanków. Gdy pójdzie w górę - na scenie na całego Siemiradzki z jego błękitami, pozłotą, cielistością. Co za "retro", myślimy? Ale gdy scena obrotowa odmieni dekorację, po sielankowo-pastelowej Troi zobaczymy po drugiej stronie obronnego muru, na tle surowych barw z innej palety, dziką watahę Achajów. Wtedy zrozumiemy, o co szło inscenizatorom: o kontrast obleganych i oblegających. Trojan i Achajów Homer traktował jako dzieci jednej cywilizacji. Język mają wspólny i siły równe. O zwycięstwie rozstrzygnie los i wmieszanie się bogów z tego samego helleńskiego Olimpu. Wszystko z góry przewidziało przeznaczenie, czyli Mojra. Wszystko, co mogą uczynić ludzie, to okazać męstwo lub lęk, zachować się pięknie lub niegodnie. Il