TEATR POLSKI "Zbrodnia i kara" T. Dostojewskiego. Powieść dramatyczna w 5 częściach. Reżyserja L. Schillera, dekoracje Daszewskiego.

Wielki i niezaprzeczony sukces Teatru Polskiego. Realizacja wysokiej klasy, stanowiąca olbrzymi krok naprzód w działalności tej sceny. A zadanie nie było łatwe. Wykrojenie z potężnego dzieła Dostojewskiego sztuki teatralnej, która, zachowując głębię powieści, nie wpadłaby w gadulstwo ani zbędne dłużyzny - było trudnością pierwszą. Pokonano ją zwycięsko. Nie wymieniono w programie, kto dokonał przeróbki - jest ona jednak dziełem człowieka o głębokim instynkcie i znawstwie sceny. Szereg szybko po sobie następujących obrazów, skondensowanych i naładowanych dramatycznie do maximum, nie daje widzowi możności wyrwania się z tego nastroju grozy, który ogarnia nas od podniesienia kurtyny i trzyma w najwyższem napięciu do końca. Wydobycie tego nastroju było zadaniem reżysera, który potraktował sztukę wnikliwie, inteligentnie, głęboko: niczego nie przejaskrawił, niczego nie zdeformował wykrygowanemi "podejściami" - pozwolił mówić wielkiemu