EN

5.06.1990 Wersja do druku

Świadectwa niecodzienności (fragm.)

Teatr opolski wystawił "operettę wielce narodową" pod tytułem "Karmaniola czyli od Sasa do Lasa", z muzyką Sta­nisława Moniuszki i nowym li­brettem Joanny Kulmowej. Pier­wotnie rzecz nazywała się "Karmaniol, czyli Francuzi lubią żartować", a twórcą jej tekstu był Oskar Korwin Milewski. Powsta­ła w roku 1840 albo 1841, a gra­na była w Wilnie roku 1842. Pierwszy biograf Moniuszki - Aleksander Walicki notował, że "rękopism zaginął", ale na szczęś­cie się omylił i Jerzy Dobrzański oraz Tomasz Krzemiński mogli dokonać filigranowej aranżacji, dzięki której dziesięciu aktorów i czworo muzyków zapewniło widzom wiele arcymiłych wra­żeń. Dodajmy, że jest to nie tyl­ko pyszna zabawa, ale też przy­kład odważnego wykroczenia po­za schematy repertuarowe i przy­pomnienie niesłusznie zapozna­nego utworu Moniuszki (przed­stawienie reżyserował Marek Si­kora).

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Świadectwa niecodzienności (fragm.)

Źródło:

Materiał nadesłany

Opole nr 5/6

Autor:

Zbigniew Kościów

Data:

05.06.1990

Realizacje repertuarowe