Dwa dzieła wielkiego rosyjskiego kompozytora Piotra Czaj­kowskiego: "Jezioro Łabędzie" i "Śpiąca królewna" stanowią bez wątpienia szczyty klasycznej twórczości baletowej. Ogromnej popularności "Jeziora" nie dorównuje jednak, mniej zresztą dramatyczna w akcji i wyrazie muzycznym, arcybogata za to w rozbudo­wane symfoniczno-taneczne diwertissements "Śpiąca Królew­na". Przyczynę tej różnicy najpewniej tłumaczy fakt, że dla udanej realizacji "Jezio­ra" wystarczy w zasadzie trójka markowych solistów, natomiast poprawne choćby tylko odtworzenie feerii o śpiącej królewnie wg baś­ni Perraluta z librettem Wsiewołożskiego i Petipy wymaga co najmniej kilkunastoosobo­wej obsady świetnych tance­rek i tancerzy - tyle jest tam bowiem pierwszoplano­wych ról o najwyższym stop­niu trudności wykonawczych. Prapremiera "Śpiącej Królew­ny" odbyła się w Teatrze Maryjskim w Petersburgu w roku 1890 i od razu przyniosła wielka sukces kompozytorowi i autorowi k